Manuele therapie (Msc.)
Manuele therapie is een specialisatie binnen de fysiotherapie.
De manueel therapeut is werkzaam in het musculoskeletale domein en onderscheidt zich als Master in de Manuele Therapie doordat hij/zij:
- Uitgebreide en specifieke kennis heeft van de werking en de ziekteleer van gewrichten van de wervelkolom en de extremiteiten;
- Complexe manuele vaardigheden kan toepassen voor het diagnosticeren en behandelen van functiestoornissen van gewrichten van de wervelkolom en de extremiteiten, zoals segmentaal bewegingsfunctieonderzoek van de wervelkolom, specifieke gewrichtsmobilisaties en high velocity thrusttechnieken (manipulaties);
- Een hoog-ontwikkeld niveau van klinisch redeneren bezit voor het analyseren van gezondheidsproblemen vanuit een bio-psychosociaal perspectief en het beargumenteerd stellen van behandelindicaties o.b.v. het best beschikbare wetenschappelijke bewijs.
- Klinische en wetenschappelijke vraagstukken signaleert en analyseert door gebruik te maken van de principes van Evidence Based Practice (EBP), zodat op basis van het huidige beste bewijsmateriaal beslissingen kunnen worden genomen voor en met de individuele patiënt.
- Het vak van fysiotherapie en manuele therapie naar een hoger plan tilt door de nieuwste kennis en ontwikkelingen te delen met collega’s en andere aanverwante hulpverleners.
- Op basis van een heldere rationale volledige informatie voorziet aan de patiënt en uitsluitend doeltreffende en doelmatige zorg geeft op basis van de beste evidentie.
- In de dagelijkse praktijk wordt het hedendaagse masterniveau gekenmerkt door het kunnen diagnosticeren en behandelen van patiënten met complexe wervelkolom-gerelateerde gezondheidsproblemen of orthopedische problematiek in de extremiteiten.
Complexiteit betreft hier veelal problemen en/of contexten waarbij niet kan worden teruggegrepen op bestaande kennis en ervaring en onvoorspelbare situaties waarin zelfstandig verantwoorde strategische keuzes dienen te worden gemaakt.
Voorbeelden van complicerende factoren zijn de aanwezigheid van psychosociale factoren, afwijkende biologische factoren (‘SCRAP’), multimorbiditeit of multi-site pathologie.